Ты сябруеш з паэтам, Чуеш моц сэрцалова. У цябе пад гарсэтам - Неспакойнае слова. Толькі выказаць цяжка,- Ні натхненьня, ні чараў. Непачатая пляшка Зельля сонечных мараў. - Памажы мне, паэта, Хоць да кроплі дабрацца! - Даражэнькая, гэта Безнадзейная праца. Лепш застанься сабою - I прывабнай, і мілай. Я цябе супакою: Ты валодаеш сілай. Скажаш ціхае слова,- Адгукнецца ў паэце, I паводкай вясновай Пранясецца па сьвеце.
|
|